پیاده رو

بر ثانیه های بیمار این شب نالان ببارببار که غبار بسیاری نشسته است بر ذهن پریشان آدمک ها ببار تا فردا دل آسمان باز شود ببار که صدای قدمها در آب زیباتر است بر تن عریان حقیقت ببار که ریا جامه برایش دوخته ببار "که زمین چرکین است" دوشادوش اشک های من ببار بگذار پنهان بمانند ببار و ببر این همه اندوه را برچسب‌ها: باران, اشک, ریا, حقیقت, اندوه + نوشته شده در  یکشنبه دوازدهم آذر ۱۳۹۶ساعت 20:55  توسط مرد بارانی  |  پیاده رو...ادامه مطلب

پیاده رو...

تسلیم نشوهرگز ...آنگاه که زندگی کمرت را خم کردتازیانه اش بزنتا پیش رویت زانو زندآنگاه که سیلی زمستان بر صورتت فرود آمدبا سیلی دیگریسرخی آتشین گونه هایت را به رخش بکشهمچون کودکی که با لجبازیبزرگان را به ستوه می آوردبرای زندگی خط و نشان بکش پیاده رو...ادامه مطلب

بی هوا به خیابان می زنم ... افکارم زیرپای عابران خرد می شونددستفروش ها برایم مانع می تراشندخودروهای گران قیمت در خیابان های پر چاله شهربی صدا می خرامندنگاه های غریبه در تو خیره اندو سر بلند میکنی از تو روی بر می تابندگاهی در نگاهی خیره می پیاده رو...ادامه مطلب